Het Nationale Cybersecurity Debat 2022: grijpen we te laat in om jongeren op het rechte pad te houden?
Begin juni organiseerde Wortell voor de tweede keer Het Nationale Cybersecurity Debat. Wat dat inhield? Wel, we brachten vooraanstaande cybersecurity specialisten uit België en Nederland samen voor een boeiend gesprek, gebaseerd op maatschappelijke stellingen. Aangezien het om een hybride debat ging, gaf ook het publiek zijn mening. Een van de meest boeiende vraagstukken: grijpen we te laat in om hackende jongeren op het rechte pad te houden?
Verschillende drijfveren
Er bestaat een waaier aan redenen voor jongeren om te hacken. De financiële motivatie lijkt het meest voor de hand liggend, al speelt ook de "egocomponent" mee. Over dat tweede kan Jurgen Van Eynde, Microsoft Security Lead bij Wortell, meespreken. “Toen ik jonger was, vond ik het spannend om het heft in eigen handen te nemen en zaken van organisaties te ontfutselen”, bekende hij. “Veranderen van job heeft mij uiteindelijk op het rechte pad gebracht.”
“Sommige jongvolwassenen kunnen moeiteloos DDoS aanvallen (aanvalspogingen op de capaciteit van online diensten, ondersteunende servers of netwerkapparatuur, waardoor de diensten slecht of niet meer bereikbaar zijn voor medewerkers en klanten) plegen”, vervolgde Barry van Kampen, Technologist Security bij ITQ. “Ze willen als het ware een stukje intellect kwijt.”
Maarten Goet, Director of Cybersecurity bij Wortell verwees naar de DDoS-aanvallen uit 2018, waarvan de Nederlandse Belastingdienst en Nederlandse banken het slachtoffer werd. “De dader was een jongen van slechts 18 jaar oud. Die vond het grappig hoe makkelijk het was om een organisatie lam te leggen.”
Leren hacken onder ethische normen
Chantal Stekelenburg, Head of Researchers bij Zerocopter en co-founder van WICCA (Women in Cybersecurity Community Association), begon zelf ook met hacken toen ze amper 18 jaar oud was. Maar vandaag zet ze zich wel in voor de goede zaak. “Ik vind dat we anno 2022 zeker niet te laat in actie schieten. Zelf werk ik mee aan projecten die verschillende leeftijdsgroepen betrekken bij alles wat met hacken te maken heeft”, stelde ze.
“Als we het hebben over laattijdig ingrijpen, doelen we dan op dat we eerder hadden moeten beginnen met hen bijscholen of gaat het over de leeftijd van de hackers?”, vroeg Barry zich luidop af. “In elk geval denk ik dat we jongeren moeten leren hacken onder ethische normen. Nu kennen ze vaak enkel de frauduleuze praktijken. Reik hen positieve alternatieven aan - denk aan responsible disclosure of zich aansluiten op een bounty platform - en ze nemen de juiste route.”
Ruimte voor educatieve verbeteringen
Alle panelleden én heel wat mensen uit het publiek zijn unaniem: er moet dringend meer ruimte worden gemaakt voor voorlichting. Zo hebben ouders en leraren niet altijd een idee van wat jongeren op hun computers allemaal doen. Het onderwijs kan een voortrekkersrol vervullen. “IT maakt deel uit van het curriculum, maar de invulling is nog steeds dezelfde als tien jaar geleden”, bemerkte Jurgen. “Nochtans is de digitalisering afgelopen decennium exponentieel gegroeid. Cybersecurity verdient ook een plek in het lessenpakket. Mét de klemtoon dat hacking niet per definitie lucratief is.”
“Er zijn verschillende manieren om jongeren te informeren”, vond ook Chantal. “Denk maar aan de Rebootcamps, waarbij ze spelenderwijs alles over hacking kunnen ontdekken.”
“Het maakt niet uit welke job iemand later uiteindelijk kiest, op niveau van cybersecurity moeten mensen leren om de juiste vragen te stellen”, concludeerde Barry. “Een vak op school dat helemaal rond hacken draait: waarom niet?!”